Koncentracija različitih gasova može znatno da varira od jednog vulkana do drugog. Vodena para je tipično najzastupljeniji vulkanski gas, a zatim ugljen-dioksid i sumpor-dioksid, vodonik-sulfid, hlorovodonik i fluorovodonik
Proglašenjem vanrednog stanja na Islandu, zbog "buđenja" vulkana čija se potencijalna erupcija čeka, otvorilo se novo-staro pitanje o tome kolike su zapravo razmere katastrofe koju oni mogu da izazovu.
Islandske vlasti su podigle uzbunu na najviši nivo nakon više stotina potresa koji su "probudili" vulkan i naložile hitnu evakuaciju stanovništva iz grada Grindavik, zbog moguće materijalne štete, ali i opasnosti po živote ukoliko dođe do erupcije.
Međutim, osim ove, vulkani proizvode nemerljivu štetu i u pogledu zagađenja vazduha i negativnog uticaja na životnu sredinu, pokazale su studije.
Vulkani najopasniji prirodni zagađivači
Aktivnost vulkana može da izazove dramatične promene u atmosferi, naročito pri erupciji, ali i kad naizgled miruju. Jedna od novijih studija je pokazala da čak i neaktivni vulkani mogu da ispuštaju daleko više gasova nego što mislimo. To utiče na klimu jer sumpor je jedan od najvažnijih elemenata u procesu klimatskih promena. Dakle, vuklani s razlogom važe za najveće i najopasnije prirodne zagađivače.
U dužim vremenskim intervalima količina sulfatnih aerosola, koji se oslobađaju tokom pasivne degazacije, mnogo veća nego tokom erupcija. Pasivna degazacija oslobađa najmanje 10 puta više sumpora u atmosferu, nego tokom erupcije, ponekad čak i 30 puta više
"Ako su prirodni izvori sumpora veći, onda smo možda precenjivali efekat hlađenja koje su zagađivači sumpora iz industrije imali na temperaturu, možda čak i za polovinu. Ovo bi moglo da objasni zašto se Arktik zagreva brže nego što se očekivalo," rekla je početkom godine Ursula Jongebled sa Univerziteta u Vašingtonu, koja se bavi proučavanjem atmosfere.
Sva istraživanja nastala su na osnovu proučavanja sitnih čestica koje su zarobljene u slojevima ledenog jezgra koje je izvađeno iz centralne zone Grenlanda. Na osnovu ovih čestica utvrđen je sastav atmosfere iznad Antarktika u periodu od 1.200 do 1.500 godine na zemlji.
Emisije sumpora iz uspavanih vulkana bile su mnogo više od očekivanih.
Vulkani zagađivanje vrše lavom, pepelom, gasovima
Koncentracija različitih vulkanskih gasova može znatno da varira od jednog vulkana do drugog. Vodena para je tipično najzastupljeniji vulkanski gas, a zatim ugljen-dioksid i sumpor-dioksid. Drugi značajni vulkanski gasovi su vodonik-sulfid, hlorovodonik i fluorovodonik.
Velike količine vulkanskog pepela se u atmosferi mogu zadržati duži vremenski period, što može dovesti do naglog spuštanja temperature vazduha. Veće količine pepela mogu uništiti velika područja obradive površine.
Vulkanska prašina je takođe opasna za ljude. Udisanje prekomerne količine prašine može imati ozbiljne posledice, jer se ona lepi za pluća i može izazvati čak i smrt. Određene biljne kulture se mogu saditi na mestima gde se nalazi pepeo, jer su neke otporne na višak istog. Sam pepeo se može koristiti u poljoprivredi kao prirodno đubrivo i nutrijent. Kada usijana lava dospe na površinu Zemlje, uništava sve pred sobom. Zagreva površinu Zemlje, vodene tokove, uništava vegetaciju i sav živi svet koji se nalazi u okolini vulkana.
(EURACTIV.rs)