Porast broja kaznenih dela porodičnog i nasilja nad ženama u Hrvatskoj, delom je posledica senzibilizacije i edukacije odgovornih u sistemu, mada i dalje postoje predrasude. Takođe, nedostaje i empatije za žrtve.

Hrvatska je uz velika neslaganja prihvatila Konvenciju, koja je stupila na snagu 1. septembra 2018. godine, ali se i gotovo pet godina nakon toga u praksi pokazuje kako je dokument iz Istanbula još uvek delom mrtvo slovo na papiru.

Iako Ministarstvo rada, penzionog sistema, porodice i socijalne politike, na čelu sa ministrom Marinom Piletićem, podseća da država dugi niz godina preduzima mere usmerene na zaštitu žrtava porodičnog nasilja u više područja još od 2000. godine, institucije poput Zaštitnice za ravnopravnost polova, ali i nevladine organizacije, kao i deo političara tvrde da ni pet godina nakon ratifikacije Istanbulske konvencije nije osigurana dosledna zaštita žena od nasilja niti su sve istanbulske odredbe implementirane u hrvatsko zakonodavstvo.

Nerazumevanje nasilja nad ženama kao oblik rodno uslovljenog nasilja

Neki od problema u praksi, koje ističu su manjak razumevanja nasilja nad ženama kao rodno uslovljenog problema, loše tretiranje žena koje su preživele nasilje u postupcima dodeljivanja starateljstva nad decom, tretiranje partnerskog nasilja kao porodičnog konflikta, kao i upotreba medijacije koja je suprotna odredbama Istanbulske konvencije.

Izvor: HTWE/Shutterstock

Naglašavaju slabosti unutar sistema zaštite od porodičnog i nasilja prema ženama, koje se pre svega odnose na poteškoće u procesuiranju takvih dela, preniske kazne počiniteljima, kao i još uvek nedovoljnu međuresornu saradnju. Takođe naglašavaju da je potrebno i podizati nivo svesti o nasilju. Pozdravljaju usvajanje određenih izmena zakona koje se odnose na implementaciju Istanbulske konvencije, ali upozoravaju da konkretnog sprovođenja često nema.

Ministarstvo rada, penzionog sistema, porodice i socijalne politike za Euractiv navodi da "u cilju spovođenja odredaba Konvencije, nadležna državna tela kontinuirano preduzimaju mere i aktivnosti kojima u području prevencije, zaštite žrtava, unapređenja zakonodavnog okvira, jačanja kapaciteta stručnjaka i unapređenja međuresorne saradnje, te pomoći počiniocu u promeni njegovog ponašanja".

Ceo tekst pročitajte na EURACTIV Hrvatska.

(EURACTIV.rs)